Wenn Du noch vor dem Winter Zeit hast,
                                                   mach im Wald eine kleine Rast,
                                                            und schau Dich um,
                                             bleib auch stehen und dreh, Dich herum.
                                             Geh in den Wald und halt dich bedeckt,
                                         da wirst Du sehn, was sich da alles versteckt.
                                     Herbstlich ist nun der Wald, romantisch und schön,
                                     am Weg geht’s mal runter, mal rauf, in luftige Höh’n.
                                          Die Bäume des Waldes, jeder nach seiner Art,
                                            sie zu betrachten, das ist doch nicht fad.
                                     Nachdenklich, betrachte ich sie und da fällt mir ein,
                                      ein Vergleich zu den Menschen, muss das so sein.
                                            Viele Bäume schon alt und viele noch jung,
                                           sie stehen nebeneinander, ob alt oder jung.
                                 Im Wald funktioniert es, bei den Menschen nicht mehr?
                                      „Generationsprobleme“ man tut sich halt schwer.
                                      So vergehen die Stunden, der Tag geht zur Neige,
                                bunte Herbstfarben leuchten noch, mild durch die Zweige.
                               So wünsch ich Dir zu guter Letzt, ein schönes Wochenende,
                                                und liebe Grüße, ich mit wohl sende.
                                                            2018 © by franz-r
                                                       Dein Poesie-Freund Franz